روزهایی که برای خودم جای دیگه می نوشتم 8

ا

خان داداش امشب داشت مثلا بهم نحوه صحیح خوندن نماز رو یاد میداد. تلفظ ض چه جوریه؟ ط چه جوریه؟ ذ چه جوریه؟ بعد آموزشاش هم اونجوری نیست که سنگین و متین یه مطلب رو یاد بده منم سنگین و متین یاد بگیرم که، از اول تا آخرش حاشیه ست! میگفتم خب وقتی میرسیم به والضالین باید فکر کنیم از چهار تا ز این کدوم ز هست. بعد باید یادمون باشه تلفظ این "ض" با این "ز" و اون "ظ" و اون یکی "ذ" فرق می کنه! بدبختی تلفظ این ض از همه اون ز ها هم سخت تره! بعد حواسمون به اون معنیِ "و نه گمراهان" باشه، تازه 6 انگشت هم کلمه رو کش بدیم. با همه اینا اشتباه هم نکنیم رکعت اولیم یا دوم! قنوت رو بریم یا نریم!

دیگه تا آخر همه رو همینجوری براش تفسیر کردم. حالا خندش هم گرفته بود هی می خواست جدی باشه تا من جدی بگیرم منم ایضا تو حاشیه بودم. بهش می گم بابا اینا رو چرا الان می گی؟ من یادم نمی مونه که. میگه بابا من اول دبیرستان بودم از مدرسه اومدم خونه همه اینا رو که یاد گرفته بودم گفتم تو هم گفتی حالا انقدر سختش کن که همین نمازی هم که می خونیم دیگه نخونیم! :|

پ.ن: یعنی اون موقع هم تز می دادم.

پ.ن: بهم میگه وسط بحث فقط شیطنت می کنی. الحق که دلقکی :|

پ.ن: بی استعداد نیستما یاد گرفتم. فقط ض و ظ و ص اینا رو یادم نیست. ط هم همین طور :"

ا

- راستی متوجه شدی دکتر میم سکته قلبی کرده؟

+ واقعا؟؟ کِی؟ بنده خدا.

- آره هفته پیش بود. خدا رو شکر سکته رو رد کرده. نمی دونم چرا این روزا انقدر مردم الکی سکته می کنن؟!

+ از بس استرس زیاد شده. حالا تازه دکتر میم عضو هیئت علمیه، هر روز اعتبارش بیشتر میشه و پولش از پارو بالا میره و دغدغه آینده نداره و استرس داره. ما چی؟ ما که استرس مون 100 برابره فکر کنم ازمون انتظار دارن سکته مغزی بزنیم تازه ردش هم نکنیم! :|

روزهایی که برای خودم جای دیگه می نوشتم 7

ا

بعدا آیندگان در توصیف من خواهند گفت:

مرحومه برای هرگونه فعالیت و سرکشی به اموالش در بلاگ، اینستاگرام، تلگرام و... اوقات شبانه روزش رو به سه تا نیم ساعت تقسیم کرده بود. او با خودش عهد کرده بود شبا موقع خواب ارتباطش رو از بیخ با کل هستی قطع کند. بسیار امیدوار بود که امواج مضر برای سلامتی راهشون رو از وی کج کنن به یه سمت دیگه.