از کاشی های آبی مون

* خواننده های خیلی قدیمی وبلاگم (نمی دونم کسی هنوزم از قدیم هست یا نه؟) می دونستن من چقدر به آهنگای فرهاد علاقه داشتم و کلا توی یه فازای دیگه سر می کردم. یه مدته خیلی زیادیه از طرف خانوم والده برای گوش دادن به آهنگای فرهاد تحریم شدم و هیچ جوره نمی ذاره گوش بدم. میگه افسردت می کنه. وقتی به میم گفتم اونم گفت مامانت راست میگه گوش نده. دیگه همدمم شد ابی. خدا میدونه چقدر صداشو دوست دارم. تابستون 93 یه روزایی ساعت ها با میم در مورد داریوش و ابی و فرهاد و فریدون فروغی حرف می زدیم. از داریوش بدم میومد؛ برعکس، اون عاشق داریوش بود. اولین آهنگی هم که پیشنهاد داد گوش بدم شام مهتاب بود. دیگه اولین آهنگ مشترکی که گوش دادیم همین شد. بعد هی دونه دونه معرفی می کرد و گوش میدادم و میگفت اینا حرفای من به توست. بعد دیگه خوشم اومد. مدیونه هر کی فکر کنه که من به خاطر این از داریوش خوشم اومد!

* حوصله نداشتم. آهنگا می خوندن و می رفتن تا رسید به موزیک ویدیوی آهنگ نون و پنیر و سبزی ابی و داریوش. انقدر حالم خوب شد که مدت زیادی بود همچین حسی به هیچ آهنگی نداشتم. فکر می کنم رو دست این آهنگه هنوز نیومده. من عاشق نماد و تمثیل و سَنبُلم.

* مامانم میگفت سالای اول تدریسم یکی از دخترا که علاقه خیلی زیادی به داریوش داشته عکس داریوش رو بزرگ زده بوده به جلد کتاب تاریخش. دبیر تاریخ محترمشون کنجکاو میشه و به دختره می گه این عکس کیه؟ دختره میگه داریوش. اون دبیر هم خیلی خجسته وار (دقت کنید خجسته وار) میگه: اِ؟؟؟ چه جالب. نمی دونستم داریوش هخامنشی این شکلیه!! () دختره توضیح میده داریوش هخامنشی چیه؟ این داریوش خواننده ست! دیگه معلمه هم عصبانی میشه عکس این بیچاره رو جر می ده!

پ.ن: بی شعور اون شخصی که با گوش دادن مداوم به این آهنگ هوس نون و پنیر و سبزی می کنه! من واقعا براش متاسفم. مجددا مدیونید اگه فکر کنید اون بی شعور خودمم!