جهان سوم اینجاست؟

نشده تا حالا از خوابگاه خارج بشم، زن و مرد و پیر و جوون و کوچیک و بزرگ درباره سنجاق ِ بافتی که رو مانتوم می پوشم اظهار نظر نکنه! یا اگر هم چیزی نگه انقدر تابلو به سنجاق نگون بختم نگاه نکنه که احساس کنم سنجاق بدبخت الان از خجالت نرم و آب میشه و چیک چیک میریزه رو زمین!

پ.ن: فکر کنم دیگه الان کل مردم شهر با سنجاقم خاطره و سلام علیک دارن! :|

ج.ن: تا زمانی که این چیزا برامون مهم باشه حالا حالاها توی جهان سوم موندگاریم!