* میم مجبوره به خاطر کاری بره تهران که اگه جور نشد دوباره برگرده اینجا. میگه تو هم بیا تهران که چون آماده نبودم نتونستم برم. خب این نهایت بدجنسیه، ولی کاش کارش جور نشه که برگرده!
چرا وقتی زنگ زد نق نزدم که بمون؟ چرا گیر ندادم؟ چرا منطقی بازیم گل کرد؟ بهم میگه بهترین اخلاقت که دوسش دارم اینه که الکی گیر نمیدی. ولی بعضی وقتا آدم دلش می خواد الکی گیر بده.

* واسه اولین بار تو زندگیم جوراب بافتم! یه جوراب رنگی که همیشه دوست داشتم داشته باشم. از اول زمستون داشتم نم نم می بافتم تا دیگه دیشب بالاخره درزاشو دوختم.

* یهو تصمیم گرفتم هدر وبلاگمو عوض کنم. اینا نمادای زندگیمن. یه دوستی بهم میگفت من هر وقت بز می بینم یاد تو میفتم!   برای اونایی که نمی دونن، اون بشقاب سفالی با تصویر بز نماد رشته امه. طراحی های تخته شاسی هم از طرح هایی ست که مطالعه می کنیم. تسبیح قهوه ایم بهترین شیء ایی که دارمش و اغلب گردنمه.  یکی از اون لیوانا مال میمه که ایشالا به همین وقت کارش برگشت می خوره  و به دستش می رسونم.

ب.ن: همین الان خبر رسید که جور نشده و بر می گرده تازه ازش قول هم گرفتم که ببینمش.