جونمو نثار کِردُم قربون یار کِردُم

از کلاس برمی‌گشتم. شب بود و سرد. تو اتوبوس سرمو تیکه داده بودم به پنجره. رادیوی اتوبوس همینطوری آهنگ پخش می‌کرد و می‌رفت. ساعت ۸ شد و طبق رسم من درآوردی جدید صدا و سیما یه دفعه یه صدای نوحه مانندی اومد. راننده صدا رو قطع کرد. ده دقیقه تو سکوت گذشت و دوباره روشن کرد و  یه آهنگ خوش و شاد محلی پخش شد. راننده صداشو زیاد کرد و بیش‌تر گاز داد.‌ خیلی قشنگ بود.