با بشکافت دوست باش!

روزای اول که می رفتم خیاطی یه دوست عزیزی با کمال سوء نیت (بله!) بهم گفت: عزیزم. با بشکافت دوست باش!

بشکاف یه وسیله خیاطیه که اسمش با خودشه. واسه وقتاییه که خرابکاری میکنی و میخوای سریع دوختت رو بشکافی بعد دوباره بدوزی. منظور این دوست عزیزمون هم این بود که تو حالا حالاها هی باید بشکافی و بدوزی تا بتونی تو خیاطی ماهر باشی. برای همین گفت با بشکافت دوست باش چون بهش خیلی احتیاج داری! منم یه جوابی بهش دادم که پررو نشه ولی چون روزای اولم بود تو دلم گفتم: دوست عزیز. خبررر نداری!! دوست چیه؟ من بشکافمو به فرزندخواندگی قبول کردم! یه دقیقه نباشه احساس میکنم بچه ام نیست! والا!

امروز داشتم با بشکافم یه چیزی رو درست می کردم با خودم گفتم چقدر خوبه که بشکاف هست. وگرنه اگه نبود من چه کار می کردم؟ بعد هم یه لبخند ملیح زدم و با رضایت به کارم ادامه دادم و بعد از دو ثانیه بشکافم شکست! :| 

نتیجه گیری اخلاقی: تا به جاذبه زمین فکر نکنی سقوط نمی کنی!