بازگشت به خانه

آقااا یعنی خوشم میاد هممون دلتنگ بازگشت به وبلاگ بودیم. هممون اعتراف کردیم دلامون برای قالبها، کامنت ها، آرشیوا، لینکا تنگ شده. یعنی من هلاک این همه لبیک بودم دیشب. :))

برای اون دسته از دوستانی که نمی دونن بگم، ما یه گروه وبلاگ نویس بودیم که مثل نهنگا یه باره خودکشی کردیم! همه وبلاگامون رو گذاشتیم فی امان الله! یه دفعه هم همه انقدر دلامون تنگ شد برای بچه های سرراهی مون که تصمیم گرفتیم برگردیم بنویسیم. هر چند هممون زاده بلاگفا بودیم اما از وطن رونده شدیم اما حالا اینجاییم.

سلام

بچه ها کلیدا رو بندازید تو در و چراغا رو روشن کنید!

 پ.ن: بچه ها یادتونه من هر سال زادروز وبلاگم رو گرامی می داشتم؟ 17 شهریور افتخار ماست یادتونه؟ خیلی اتفاقی فهمیدم دیروز 17 شهریور بوده!! اصلا اتفاق از این خجسته تر برای بازگشت؟ :دی شد 8 سال باورتون میشه؟