پیام های اخلاقی

می خواستم اول راجع به ماجراهای اون استادمون بنویسم بعد دیدم خیلی از بچه ها کرکره ها رو کشیدن پایین و رفتن مسافرت دیگه اونو می ذارم بعد عید. اینم ته دیگ سال نود.

پریشب همینجوری خوابیده بودم دیدم یه دفعه برام این اسمس اومد:

«نشو سعید سوهان ما با هم قرار داشتیم رو وعدت وایسا درسته همه ازیت شدیم ولی من یک قدم عقب نمی شینم دسپاچه نشو بزار بیام. توضیع دادم بازم میدم یه کمی خودتو کنترل کن البته رنجی که همه بردیم خیلیه ولی من با تو قراری داشتم و دارم. حق داری بزار آمدم جواب دارم. تمام شد»

خب منم مست خواب، حالا اصلا به شماره هم دقت نکرده بودم مونده بودم این چیه.  بعد یه خرده که خون به مغزم رسید گرفتم طفلک بنده خدا اشتباه اس داده. ولی خواب از سرم پریده بود، نصف شبی منم بیکار، خدایی نشستم تا صبح اسمس مردم رو تحلیل کردم!

حالا جمله به جمله این تحلیلات ماست.  (دیگه به من چه که نه به درد دنیاتون می خوره نه آخرتتون، همین بس که تا صبح نشستم واسش فکر کردم خودش عظمتیه! )

نشو سعید [این جمله نشون می ده سعید یک عدد آدم بی معرفت، شیاد، دروغگو و جانی بوده که در بین هم سالانش اصلا پایگاه و جایگاه خوبی نداشته و این کوتاهی خانوادشو در امر تربیت این بچه میرسونه!] ... سوهان [والا من با این همه سن و سال و تجربه اعتراف می کنم تا حالا اسم سوهان رو تو زندگی پر فراز و نشیبم نشنیدم. حالا ممکنه سوهان یه جورایی لقب باشه. مثلا میگن شهرام چاخان، یعنی کسی که خیلی چاخان میکنه، زری دماغ، یعنی کسی که بینیش تو آفسایده. اینم به همون صورته از بس سوهان روح و جون ملت بوده واسه اختصار صداش می کردن سوهان! اما بعضی محققین دیگر معتقدند شاید منظور از سوهان اون سوهان نیست این سوهانه! یعنی همون سوهان قم. که می خوریم شیرینه. مثل اسم عسل و شکر و شیرین و اینا دیگه ابتکار به خرج دادن گذاشتن سوهان. از همین تریبون اعلام می کنم بعد از جزوه و جامدادی می خوام اسم دختر کوچیکمو بذارم پولکی! جونم این همه تفسیر از یه اسم.]... ما با هم قرار داشتیم رو وعدت وایسا [بله. جمله گویای همه چیز هست. سوهان جان می خواد بد قولی کنه دوست محترمی که پیام داده داره آگاهش می کنه. به قول معروف نهی از منکرش میکنه. اینجا هم باید به خانواده ای که همچین بچه ای رو تربیت کردن باید تبریک گفت. فرزند درستکار نعمتیه خودش]... درسته همه ازیت شدیم [اینجا هم متوجه میشیم این دوستمون املا چندان قوی ای نداره. جون این بچه شب می خواستم بهش اسمس بدم بگم بشینه 50 بار از رو اذیت بنویسه ها]... ولی من یک قدم عقب نمی شینم دسپاچه نشو بزار بیام [احسنت به پشتکار این فرزند درستکار، که خودش می تونه الگوی خوبی واسه ما جوونا باشه]... توضیع دادم بازم میدم یه کمی خودتو کنترل کن [بازم این کلمه توضیع (!) خودش محکم کننده فرضیه غلط املاییه. پس فرضیه این که بگیم شاید دستش خورده و اشتباهی اذیت رو ازیت نوشته و توضیح رو توضیع کاملا منتفیه. خب دوست عزیز تو که اینقدر درستکاری جان مادرت این غلط املایی ها رو برطرف کن مادر]... البته رنجی که همه بردیم خیلیه.[این جمله رنج بردن، ما رو ناخودآگاه سوق میده به اثر ارزشمند جلال آل احمد به نام "از رنجی که می بریم" این دوستمون ممکنه این کتاب رو یا کامل خونده باشه یا فقط عنوانشو. به هر حال بازم جای احسن داره که توجهش به مسائل نشره و کلا این بچه بچه خوبیه.]... ولی من با تو قراری داشتم و دارم [بازم تاکید داره به وفای عهد. آفرین آفرین]... حق داری.[ما با این جمله متوجه سعه صدر این دوست عزیز می شیم؛ که حق رو به طرف واگذار می کنه. اینجا همه ی ما جوونا باید یاد بگیریم به طرف مقابلمون باید احترام بذاریم. باید با همه با محبت حرف بزنیم. زود عصبانی نشیم. خود این یه جمله خودش کلی حاوی پیام اخلاقی بود.]...بزار آمدم جواب دارم [این جمله هم اشاره داره به اینکه خیلی قاطع و محکم رو حرفش هست. شاعر میگه آنکه حساب پاک است از محاسبه چه باک است؟ می تونیم از این نکته هم پند بگیریم و وقتی جواب داریم از هیچی نترسیم.]... تمام شد [خدایی تحلیل کنم اینو هم؟]

تو رو خدا، جون من، تا حالا کدوم پست وبلاگم تا این اندازه پند آموز بود؟؟ بیاید همگی این آخر سالیه ازش یه پیرینت بگیریم و اینو سرمشق سال جدیدمون قرار بدیم. باشد که کامیاب شویم.

پ.ن: اصلا هم خجالت نمی کشم اسمس خصوصی مردم رو گذاشتم اینجا. اصلا

ب.ن: دقیقه نود که میگن ماییم. هنوز معلوم نیست واسه عید می خوایم چه کار کنیم . بعداً میام دوباره تکلیفمون رو می گم

ب.ن: دیشب چهارشنبه سوری، فکر کنم به معنای واقعی کلمه جشن بود. ملت بی خطر تا صبح حرکات موزون اجرا کردن! از همه سالا بهترتر بود