تو خنگ نیستی

وقتی بچه بودیم گهگاهی مربی بهداشتمون با یه مولاژ دندون میومد سر کلاسمون که مثلا حرفا به ما نحوه صحیح مسواک زدن رو یاد بده. همیشه خدا هم اینجوری بود که خودش وایمساد پشت میز و مولاژ رو 180 درجه، تاکید می کنم 180 درجه باز می کرد و فک بالا رو می ذاشت کنار فک پایین و آستیناشو میزد بالا و خیلی مسلط  مسواک رو روی دندونا حرکت می داد و میگفت اینجوری باید مسواک بزنید! حتی یه جاهایی هم برای اینکه خوب دندونا رو تمیز کنه دور میز می چرخید و اون گوشه موشه ها رو هم قشنگ مسواک می کرد. یعنی برای خودش تمیز می کرد و میرفتا! ما طفل معصوما هم سعی می کردیم نگاه کنیم و فقط یاد بگیریم. وقتی هم میرفتیم خونه و نمی تونستیم عینا اون کارا رو تکرار کنیم احساس شکست میکردیم و فکر می کردیم خنگترین موجودات عالمیم!  آخه یکی نبود به مربی بهداشتمون بگه لامصب مگه ما دهنمون 180 درجه باز میشه که تو اونجوری آموزش میدی؟ مگه اون مسواک کذایی چقدر جا میشه تو دهن ما؟ آخه این آموزش رو که تو میدی بیشتر می خوره نحوه صحیح مسواک زدن روی دندون مصنوعی بابابزرگ جانم باشه نه دهنی که فوق فوقش 5 سانت باز میشه و گشادیش به زور به 40 درجه میرسه! :|

رفته بودم دندون پزشکی و خانوم دکتر داشت نحوه صحیح مسواک زدن رو به یکی از بیماراش یاد میداد و دوباره همون حرکات. بیمارش هم مستقیم رفته بود تو بحر حرکتای دست خانوم دکتر و تمام زورش رو ریخته بود تو چشم و ابروش و چنان اینا رو جمع کرده بود تو هم که انگار اولین بار بود مسواک میبینه! خلاصه مشخص بود تمام سعیشو می کرد حرکات رو یاد بگیره! دلم واسش سوخت. دوست داشتم برم به بیمارش بگم تو رو خدا شب که رفتی خونه یه وقت احساس نکنی تو خنگی؟! می ترسم بچه نتونه اجرا کنه بخوره تو ذوقش! :"

پ.ن: غرض از این حرفا. موجودی هستم دردمند! به خصوص از درد دندون! همه چیز رو هم به شکل مطب و دندون می بینم. تمام خاطرات بچگیم هم که این روزا یادم میاد درمورد دندونه! تجربه درمورد دندون خواستید بگید تا براتون بگم.  :(

ب.ن: بسیارتا شلوغم. بچه میخواد پایان نامه بنویسه گوش شیطون کر! :) میام سر فرصت کامنتای پست قبلتون رو جواب میدم. :)