اصالت!

4-5 سال پیش تو  دفتر یه هفته نامه ای ویراستار بودم. این سردبیرش یه اصرار عجیبی داشت که خبرنگارا وقتی میرن مصاحبه با واکمن و نوار کاست صدای مصاحبه شونده ها رو ضبط کنن!! بعد من بدبخت نوار کاستا رو میاوردم خونه و 200 بار نوار رو عقب و جلو می کردم تا برگردونم روی کاغذ! لامصب چرا؟ آخه چرا؟ بعد تا یه صفحه بنویسم تمام امواتم دست در دست هم به مهر میومدن جلو چشمم آلیسا آلیسا جینگیلی آلیسا بازی می کردن! وقتی هم اعتراض می کردم که چرا از موبایل واسه ضبط استفاده نکنیم؟ چرا؟ آخه چرا؟، می گفت ما معتقدیم باید اصالت هفته نامه حفظ بشه! بعد تازه با اون همه درآمد زورش میومد حقوق کارمنداشو مناسب با زحمتشون بده. من از اون جا اومدم بیرون الانم دارم تمام مصاحبه های مربوط به پایان ناممو با گوشیم ضبط می کنم  و بعد در عرض دو دقیقه بر می گردونم روی کاغذ اما دیگه خبر ندارم اصالت هفته نامه شون حفظ شد یا نه! 

پ.ن: نکنیم! یه سری کارا رو نکنیم! به جون خودم اصالت به این چیزا نیست.